Ses Deneme bir-ki,bir-ki

Yazı yazmak hayatta en sevdiğim şeylerden biri,ama yazı yazmak benim için işkence..

Hayatının mottosu "tembel adam yaratıcı olur" şeklinde ifade edilebilen biri için değil yazı yazmak,bloglarda ölümsüzleşmek,buraya yazacak şeyleri düşünsel ortamda düzenlemek bile büyük uğraş.Sürekli okuyarakta nereye kadar di mi?
Benim neyim eksik,bende kusayım hastalıklı fikirlerimi,dünyada dikili ağacım çok ama blog ortamlarında popülerliği yakalarsam güzel olmaz mı?

Eğer şu saat itibariyle gelen şevki ilerleyen günlerde de hissedebilirsem,uzun soluklu bir blog sayfam olsun 3 sene sonra okuyunca kendim bile münasip yerlerimle güleyim istiyorum.

Kendi evrimsel geliş(eme)mişliğimi,deneysel olarak görmek istiyorum..

Hayatta genellemelere hiç inanmam ama genelleme yapmayada,boş boş konuşmaya da bayılırım,bu blog sayfasında kendi kendime saçma proje konuları bile belirlemiş haldeyim.İlk porje konum ise "memleketine göre kızlar" olacak,klişelerin dibine vurup,ruhsal hezeyanlarımı anlatıcam.
Tabi bu ilk postumda da üstatlara selam çakmayı ihmal etmemem lazım,kendileri farkında değiller henüz ama bu kişiler sayesinde gaza geldim birazda.Neyse linkleri görünce farkedecekler nasılsa,kendilerine farkında olmadan bişeyleri başardınız aferin size demek istiyorum:)
Pucca ve Fenasi kendileri yaratıcı zihinlere sahip insanlar bence,keep writin' ....

Eğerki estetiksel beğenime uydurabilirsem en kısa zamanda bu iğrenç görünümü de değiştiricem.
Bugünlük çok bile yazdım sanırım,bakalım bindik bir alamete gidiyoruz kıyamete.